چاپ حرارتی ( لیبل صدفی ) یک فرآیند چاپ دیجیتال است که با عبور دادن کاغذ با پوشش ترموکرومیک، که معمولاً به عنوان کاغذ حرارتی شناخته میشود، از روی هد چاپی متشکل از عناصر ریز گرم شده الکتریکی، یک تصویر چاپی تولید میکند. پوشش در مناطقی که گرم می شود سیاه می شود و تصویری تولید می کند.[1]
اکثر چاپگرهای حرارتی تک رنگ (سیاه و سفید) هستند، اگرچه برخی از طرح های دو رنگ وجود دارد.
چاپ انتقال حرارتی روش متفاوتی است، با استفاده از کاغذ ساده با روبان حساس به حرارت به جای کاغذ حساس به حرارت، اما با استفاده از هدهای چاپ مشابه.[2]
فهرست
1 طراحی
2 برنامه های کاربردی
3 نگرانی های بهداشتی
4 همچنین ببینید
5 مراجع
طرح
یک سر چاپ حرارتی
بخشی از یک سریال در
تاریخچه چاپ
Chodowiecki Basedow Tafel 21 c Z.jpg
چاپ روی چوب 200
نوع متحرک 1040
خاتم کاری (چاپ سازی) 1430
ماشین چاپ ج. 1440
اچینگ ج. 1515
Mezzotint 1642
چاپ برجسته 1690
آکواتینت 1772
لیتوگرافی 1796
کرومولیتوگرافی 1837
پرس چرخشی 1843
هکتوگرافی 1860
چاپ افست 1875
حروفچینی فلز داغ 1884
میموگرافی 1885
چاپ دیزی چرخ 1889
فتوستات و رکتیگراف 1907
چاپ صفحه 1911
دستگاه کپی روح 1923
چاپ ماتریس نقطه ای 1925
Xerography 1938
چاپ اسپارک 1940
Phototypetting 1949
چاپ جوهر افشان 1950
تصعید رنگ 1957
چاپ لیزری 1969
چاپ حرارتی ج. 1972
چاپ جوهر جامد 1972
چاپ انتقال حرارتی 1981
چاپ سه بعدی 1986
چاپ دیجیتال 1991
vte
یک چاپگر حرارتی معمولاً حداقل شامل این اجزا است:
هد حرارتی: حرارت تولید می کند تا تصویری روی کاغذ ایجاد کند
Platen: یک غلتک لاستیکی که کاغذ را حرکت می دهد
فنر: برای نگه داشتن کاغذ و سر چاپ در کنار هم فشار وارد می کند
هد چاپ حرارتی با بزرگنمایی بالا
کاغذ حرارتی با مخلوط حالت جامد رنگ و ماتریس مناسب، به عنوان مثال، رنگ فلوران لوکو و اسید اکتادسیل فسفونیک آغشته می شود. هنگامی که ماتریکس بالاتر از نقطه ذوب خود گرم می شود، رنگ با اسید واکنش می دهد، به شکل رنگی خود تغییر می کند، و شکل تغییر یافته پس از اینکه ماتریس به سرعت به اندازه کافی جامد می شود، در حالت فراپایدار حفظ می شود، فرآیندی که به عنوان ترموکرومیسم شناخته می شود.